Terwijl de warme zonnestralen zich een weg banen tussen de wolken door, kan ik niet ontkennen dat het gebruik van Openbaar Vervoer een steeds riskantere onderneming wordt. Door de stijgende temperaturen verandert langzaam maar zeker elk vervoersmiddel in een magnetron op wielen. Vooral tijdens de spitsuren is de treincoupé een plek waar vele aroma's zich ongelimiteerd tentoonstellen aan de neus. Zodra je de trein binnen stapt, word je allereerst geteisterd door een hittegolf die gelijk staat aan een duik in de Vesuvius. En vervolgens word je aan een lucht blootgesteld die mij sterk deed denken aan 4 dode buidelratten in staat van ontbinding. Een aantal dagen geleden, stond naast mij een jongeman. Laten we hem voor het gemak even Hubert noemen. Hubert's kaaklijn zat verstopt onder een aantal onderkinnen en zijn welvaartsbuik had een puike omvang. Hubert was een typische corpulente goedzak die geen vlieg kwaad zou doen, maar wel besloot om een knalblauw overhemd te dragen terwijl het 33 graden Celsius was. Het zweet gutste van zijn voorhoofd, en onder zijn armen ontstonden complete landkaarten aan zweet. Als je zulke lappen land kon veroveren met Risk, moet je minstens 12 legers bijzetten per beurt. Bij elke teug adem die zich door mijn neus bewoog, waren mijn hersenen in strijd met mijn maag. Mijn middageten diende namelijk keer op keer een verzoek in om de maag te verlaten, door middel van onmiddellijke evacuatie door de slokdarm. Ik ben tot de conclusie gekomen dat deodorant verplicht moet worden in de trein. Hoe is het mogelijk dat roken verboden is, maar het genadeloos verspreiden van een zweetlucht volledig toegestaan is? Dit moet op te lossen zijn. NS moet hard optreden tegen dit soort baldadig gedrag. NS kan grote posters op de stations hangen, met pakkende slogans als "Wél transport, géén transpireren!" of "Alleen in de keet, ruikt het naar zweet!". De conducteurs hebben niet langer pepperspray nodig, maar lopen rond met bussen deo. Als je te erg stinkt, ontvang je een boete. De uitspraak stinkend rijk worden valt weer op zijn plek. Gebruik de ruimtes van 1e klas coupés om de misdadigers te deponeren, daar zit toch nooit iemand. Wij accepteren geen zwartrijden of zweetrijden. De machinist roept om: Hey dove, vergeet geen deo op te doen. En inderdaad beste lezers, daar zat een dijk van een woordgrap in verstopt. In de toiletten van Intercity's hangen we blokken wc-eend. De coupés worden gevuld met de Ambi-Pur 3Volution luchtverfrissers. Die wisselen om de zoveel tijd van geur, waardoor de coupé binnen enkele minuten ruikt naar de 'Thaise Waterlelie Tuin der Vrede', of naar 'Innerlijke Vrede der Eiland van Aquasamaria du Langa' met gegrilde amandelschijf extracten en paardenbloem concentraat, want daar word je zo lekker rustig van. En iedere ochtend vertrekt de hele trein in complete zen richting de werkvloer. Doordat dit alles zo rustgevend werkt, nemen kenmerken als stress en spanning af. Doordat deze afnemen, wordt er ook minder gezweet en kan zelfs Hubert zijn felblauwe overhemd aandoen en in alle frisheid naast mij staan. Dit moet mogelijk zijn! De magnetron op wielen is alweer bij mijn station aangekomen, en het wordt tijd dat ik een frisse neus kan halen. Tijd om te genieten van de zonnestralen. De bevrijding is nabij! Ik druk op de groene knop en de deuren gaan open. Er gaat niks boven de muffe stationslucht gecombineerd met wildplassers. Welkom op Amsterdam Centraal.  

Ontvang urgent nieuws direct via ons WhatsApp kanaal!
Nieuw - ontvang urgent nieuws als vermissingen, belangrijke 112-meldingen of andere calamiteiten direct via ons WhatsApp kanaal! Klik hier om je direct aan te melden of hier voor meer informatie.

Max Joling

Over de auteur

Max Joling

30-jarige redacteur die objectieve artikelen schrijft maar ook eens een eigen schrijfsel publiceert met het doel te inspireren of aan te zetten tot nadenken. Die kun je hieronder lezen en tevens beluister je hieronder mijn single 'De Muur (Frikandel).

Eerder gepubliceerd

Meer artikelen uit columns